خوشحالا خوشحالتر میشن, ناراحتا ناراحتتر ( این یکیو چرند گفتم ولی من که اصن ناراحتم)

بس که خلوت شده این شهر گربه ها خوشحال و آرام یورتمه می رن. حتی دیگه نمی خرامن, چون یه چیزی ته دلشون قنچ می زنه. آخر سر هزار سالم شد و نه اسکیمو شدم نه سامورایی! شاید بزرگ که شدم گربه شم, گربهُ یورتمه ای.

ژاکتتو سرت کن بريم! بريم که اينجا نباشيم، که بی هدف باشيم. به به چه هوای خوبی!

که اصلاً هم بد نيست برگرديم به عقب. چه خوب که يه کمی خَرم! شايد يه زيادی. خلاصه جالب بود و جالبتر هم ميشه.

ای خود شيفته!‌ ای خودشيفته ی عزيزم!! طفلک خودشيفتم! (با خودم بودم)

جالبه که حتی ثابت شده هيچ احمقی در سراسر خاورميانه به اندازه ی من از خودش عکس نمی گيره! تازگی ها از بس که حرفی برای گفتن ندارم حرف های فوق سری دوستان را فاش می کنم. واقعاً که شرم آوره!‌ ديگه هيچی نگين به من!