Thursday, February 01, 2007

انگار احساس می کنی قبلاً هم همین جا بوده ای.

نگرانم.

نگران پیرمردها و پیرزن های اطرافم هستم که زندگی خیلی برایشان تکراری شده و شاید همان بهتر که بمیرند.

نمی دانم این بردگی های ساکن, برای فراموشی چه دردی است؟!

می دانم که چه قدر خسته شده اید. بیایید آخر هفته ها محض تنوع هم که شده از دست بدبختی مان فریاد بکشیم!

من هم خسته شده ام. سخت است پیر شدن وپهن شدن روی زمین و وارد شبکه ی فاضلاب شدن از شدت لختی، چرا تمام نمی شود؟!

چرا تمام نمی شود؟!

چرا تموم نمیشه؟

6 Comments:

At 10:59 PM, Blogger hozein said...

Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
alan daram badbakhtimo faryad mikonam!:D


-::Shadeless::-

 
At 10:21 PM, Anonymous Anonymous said...

shekaste nafsi mikoni khahar, ki mige pir shodi?

 
At 9:35 AM, Anonymous Anonymous said...

salam :)
e ? az koja fahmidi man ghablan inja boodam ! jallalkhaalegh ! :))
manzooret in bood ke akhar e hafte berim pirzan pirmard ha ro bokoshim dige, na ? dorost fahmidam ? ;)

 
At 6:04 AM, Anonymous Anonymous said...

Manam baba...Nima
chi migi? to hanu kuchuluyi...be piri chi kar dari
taaze vaghti ke pir shode motmaen bash too faazelaab raat nemidam...unja maale khodame:D
zemnan aakhare haftehaa ro hastam...faryad nazanim...biya zooze bekeshim:))

 
At 1:39 AM, Anonymous Anonymous said...

تازه بعدش وعده ی یه آغاز دیگه ست! پس منتظر یه شروع دیگه باش؛ زیباتره از انتظار کشیدن برای تموم شدن

 
At 6:09 PM, Anonymous Anonymous said...

.. and you'll ask yourself "how cold is this place ? "
like you've never been there before ,

 

Post a Comment

<< Home