هر چه که بیشتر از کودکی فرار کنی لوس تر و بچه ننه تر می شی. هر چی هم که بیشتر با بچه بودن حال کنی بچه ننه تر و لوس تر می شی.

پی نوشت1: شاید به نظر برسه که منظور اینه که بچه با کودک فرق داره. نه! هیچ فرقی هم نداره. شاید هم فکر کنید که لابد "لوس تر و بچه ننه تر" با "بچه ننه تر و لوس تر" فرق داره. باز هم جواب اینه که "و" در زبان فارسی خاصیت جابجایی داره. به نظر می رسه که حقیقت اینه که هر کاری کنی بچه ننه تر و لوس تر می شی.

پی نوشت پی نوشت 1: درسته که پی نوشت 1 کاملاً عاری از منطق است ولی شما به بزرگی خودتون بپذیرین.

پی نوشت2: پیشاپیش از نظرات موشکافانه ی ادیبان و زبان شناسان و احل منطق بسیار متشکرم.

پی نوشت 3: شاید با خودتون فکر کنید: «این دیگه چه خلیه که فکر می کنه کسی خزعبلاتشو می خونه که حالا بیاد نظر هم بده!» گر چه حق با شماست ولی همین که تا همین جا رو هم خوندین نشون میده بالاخره یکی پیدا می شه که این خزعبلاتو بخونه.

*** کلیه ی خطوط بالا نشان گر این حقیقت است که بنده به علت فرار از کودکی یا حال کردن با بچگی روز به روز لوس تر گشته ام.