به کوری چشم معاندین و حسودان و کفار و منافقان که در چند ماه اخیر مانع گشتند که به ارشاد و انذار خلق بپردازم، زین پس با حمتی عالی و شکمی خالی به این مهم خواهم پرداخت. اگر خداوندگار حکیم ابزار کار را فراهم کند یکی از مظاهر آشکار کارشکنی و کفر و نفاق که همانا استاد بدذاتم باشد را چنان از سر راه ارشاد و رستگاری خودم و بقیه ی خلایق بر خواهم داشت که راه حسابی باز شود و بوی گند تمایلات پست و زمینی اش از قبیل پیپر(مقاله) نویسی و جهان گشایی ،فضای عرفانی مان را خدشه دار نکند. باشد که همه رستگار شویم و البته فراموش نکنید که «هدایتی برای ایشان(استادان ریاکار و بدذات دانشگاه) نیست».