بالاخره يه روزی ميرسه که من تو يکی از کافه های پاريس با خيال راحت بشينم.بدون اين که نگران چيزی باشم.و دستمو به اولين کسی که بهم لبخند بزنه ميدم تا منو حسابی بگردونه و شهرو بهم نشون بده!